In de studie met de titel ‘You Can Knock on the Doors and Windows of the University, but Nobody Will Care: How Universities Benefit from Network Silence around Gender-Based Violence’, gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Social Sciences, beschrijft een internationaal onderzoeksteam de ervaringen van verschillende individuen met gendergerelateerd geweld. Het onderzoek maakt deel uit van het EU-gefinancierde Horizon 2022 project ‘UniSAFE’ over gendergeweld in de academie.

Het team van onderzoekers bestond uit Vilana Pilinkaite Sotirovic, Anke Lipinsky, Katarzyna Struzińska en Beatriz Ranea-Triviño. Zij hielden diepte-interviews met 36 vrouwen, 2 mannen en 1 non-binair persoon die studeerden of werkten aan verschillende Europese universiteiten.

Persoonlijke ervaringen

Tijdens de interviews deelden de deelnemers hun persoonlijke ervaringen met gendergerelateerd geweld binnen de universitaire context. Volgens de studie omvat gendergerelateerd geweld alle vormen van geweld die gericht zijn tegen een persoon vanwege diens gender, sekse, of genderidentiteit en -expressie, evenals geseksualiseerde vormen van geweld die onevenredig vaak personen van één gender treffen. Dit geweld kan zich manifesteren als fysiek, psychologisch, economisch, seksueel, of gendergerelateerd geweld, en omvat ook online geweld, stalking, en organisatorisch geweld.

De deelnemers beschreven de institutionele cultuur, hiërarchische structuren, leiderschapsstijlen en hun eigen gevoelens rondom veiligheid. Ook gingen ze in op hun beslissingen om incidenten al dan niet te melden, en de gevolgen daarvan.

Zelfcensuur, zwijgen en negeren

De onderzoekers pasten een theoretisch model van ‘netwerk stilte’ toe op de verzamelde verhalen. Dit model bestaat uit drie samenhangende componenten: zelfcensuur door slachtoffers, het tot zwijgen brengen door anderen, en het niet horen of negeren van meldingen. Door deze lens analyseerden ze hoe stilte rondom gendergerelateerd geweld in stand wordt gehouden binnen universiteiten en hun netwerken.

De wekelijkse nieuwsbrief is nog korte tijd gratis te ontvangen. De voorwaarden vindt u hier.

Uit de analyse kwamen verschillende verontrustende patronen naar voren, zo zeggen de onderzoekers. Veel slachtoffers gaven aan dat ze aarzelden om incidenten te melden uit angst voor negatieve gevolgen. Ze vreesden voor hun carrière of reputatie. Sommigen voelden zich machteloos tegenover de dader, die vaak een hogere positie bekleedde.

Wanneer slachtoffers toch de moed vonden om melding te maken, stuitte dit regelmatig op ongeloof, bagatellisering of victim-blaming. Verantwoordelijke personen binnen de universiteit probeerden de zaak vaak in de doofpot te stoppen om reputatieschade te voorkomen. Collega’s namen zelden openlijk stelling tegen de dader, uit angst zelf negatieve gevolgen te ondervinden.

Mannen beschermen elkaar en hun positie

De onderzoekers ontdekten dat deze zwijgcultuur in stand wordt gehouden door hiërarchische machtsverhoudingen, genderongelijkheid en intersectionele vormen van discriminatie. Machtige figuren binnen de universiteit, vaak mannen, beschermen elkaar en hun positie. Slachtoffers, veelal vrouwen of mensen met een minderheidsachtergrond, worden gemarginaliseerd en monddood gemaakt.

Opvallend genoeg blijkt dat universiteiten op verschillende manieren profiteren van deze zwijgcultuur. Door incidenten onder de pet te houden, beschermen ze hun reputatie en voorkomen ze ‘verstoring’ van hun elitaire karakter. Invloedrijke academici die veel prestige en financiering binnenhalen, wordt de hand boven het hoofd gehouden, ook als ze zich misdragen.

De kortetermijnbelangen van de instelling wegen veelal zwaarder dan het welzijn van individuele slachtoffers. De reputatie van een universiteit is vaak nauw verbonden met de netwerken en connecties die invloedrijke academici hebben. Dit kan leiden tot het in bescherming nemen van deze personen, zelfs bij ongewenst gedrag.

Zwijgen opleggen

Dit patroon werd keer op keer bevestigd in de interviews. Een slachtoffer vertelde: “Je kan op de deuren en ramen van de universiteit kloppen, maar het maakt ze niets uit. Want hij is een goede professor die zich netjes gedraagt.” Een ander merkte op: “Ze wilden ons het zwijgen opleggen en waarschuwden dat we aangeklaagd zouden worden voor smaad als we onze klacht zouden doorzetten.”

De bevindingen tonen aan dat veel universiteiten, ondanks formeel beleid tegen gendergerelateerd geweld, in de praktijk weinig ondernemen om het probleem aan te pakken. De onderzoekers concluderen dat gedeelde overtuigingen onder leidinggevenden over reputatie en prestige bijdragen aan het in stand houden van de zwijgcultuur. Dit verklaart waarom universiteiten er niet in slagen veilige ruimtes te creëren die vrij zijn van gendergerelateerd geweld.

Er zijn transparantere procedures nodig

Het onderzoeksteam benadrukt dat hun bevindingen belangrijke implicaties hebben. Ze roepen op tot fundamentele veranderingen in de manier waarop universiteiten omgaan met gendergerelateerd geweld. Er zijn transparantere procedures nodig voor het melden en onderzoeken van incidenten. Slachtoffers moeten beter beschermd en ondersteund worden, en machtsstructuren die daders in de kaart spelen, dienen kritisch onder de loep genomen te worden.

Daarnaast pleiten de onderzoekers voor meer aandacht voor intersectionaliteit bij het aanpakken van gendergerelateerd geweld. Vrouwen met een migratieachtergrond of LHBTIQ+ personen lopen vaak extra risico en verdienen specifieke ondersteuning. Ook moet gewerkt worden aan een bredere cultuurverandering waarin seksisme, racisme en andere vormen van discriminatie niet langer getolereerd worden.

Bewegingen als #MeToo hebben aangetoond dat collectieve actie nodig is

Tot slot benadrukken de wetenschappers het belang van grassroots activisme en bottom-up initiatieven om verandering af te dwingen. Bewegingen als #MeToo hebben aangetoond dat collectieve actie nodig is om diepgewortelde patronen te doorbreken, schrijven ze. Universiteiten zouden studentengroepen en vakbonden die zich inzetten tegen gendergerelateerd geweld actief moeten ondersteunen.

Met dit onderzoek hopen de auteurs bij te dragen aan meer bewustwording en concrete stappen richting veiligere en inclusievere academische omgevingen. Alleen door de zwijgcultuur te doorbreken en gendergerelateerd geweld serieus aan te pakken, kunnen universiteiten werkelijk excelleren in onderwijs en onderzoek, luidt hun oproep.

The post Universiteiten profiteren van de zwijgcultuur rondom gendergerelateerd geweld first appeared on ScienceGuide.

Het bericht Universiteiten profiteren van de zwijgcultuur rondom gendergerelateerd geweld verscheen eerst op ScienceGuide.

De Amerikaanse districtsrechter Richard Stearns in Boston oordeelde dat de beschuldigingen plausibel zijn dat Harvard opzettelijk onverschillig was tegenover Joodse en Israëlische studenten die stelden dat ze vreesden voor hun veiligheid gezien de ernstige en wijdverspreide intimidatie. De rechter gaf ook aan twijfels te hebben over de bewering van Harvard dat sommige pro-Palestijnse of anti-Joodse activiteiten beschermd zouden zijn door het Eerste Amendement van de Amerikaanse Grondwet, waarin de vrijheid van meningsuiting is vastgelegd.

De reactie van Harvard verslechterde de veiligheid alleen

De onrust ontstond na een reeks incidenten op de Harvard-campus, waaronder demonstraties, intimidatie van Joodse studenten, en controversiële uitspraken van studentengroepen. Dit als gevolg van de oorlog in Gaza. Ook waren er docenten die met studenten Hamas-propaganda deelden. De eisers beweren dat de reactie van Harvard op deze gebeurtenissen ontoereikend was en in sommige gevallen zelfs bijdroeg aan een vijandige omgeving voor Joodse studenten.

Harvard vroeg de rechtbank om de hele zaak te seponeren, maar rechter Richard G. Stearns besloot dat een aanzienlijk deel van de aanklachten terecht is. Hij oordeelde dat de eisers aannemelijk hebben gemaakt dat Harvard’s reactie op de antisemitische incidenten “duidelijk onredelijk” was in het licht van de feiten.

Harvard heeft gefaald

“De feiten zoals gesteld tonen aan dat Harvard heeft gefaald in het beschermen van zijn Joodse studenten,” voegde de rechter eraan toe. Hij deed echter geen uitspraak over de inhoudelijke kant van de zaak. De rechter oordeelde dat Harvard mogelijk zijn eigen procedures voor het afhandelen van klachten niet had gevolgd, wat een schending van het contract met studenten zou kunnen zijn.

De rechter vond dat de eisers voldoende hebben aangetoond dat ze werden blootgesteld aan “ernstige, alomtegenwoordige en objectief aanstootgevende intimidatie” die hun onderwijservaring negatief beïnvloedde. Hij wees op voorbeelden van fysieke confrontaties, bedreigende situaties en een algemeen klimaat van angst dat Joodse studenten ervan weerhield om volledig deel te nemen aan het campusleven.

Chanoeka kandelaar moest van de campus worden verwijderd

De rechter vindt dat Harvard te weinig en te inconsistent heeft opgetreden tegen antisemitische incidenten, ondanks herhaalde beloftes van de universiteitsleiding. Zo werden tentenkampen en demonstraties toegestaan op plekken waar vooraf van was gezegd dat dit niet mocht. Ook moest een Chanoeka-kandelaar van de campus worden verwijderd, maar mocht de muur van protest van de Palestina-demonstranten wel blijven.

De eisers hebben volgens de rechter wel onvoldoende aangetoond dat vergelijkbare incidenten gericht tegen andere groepen wel adequaat zijn aangepakt door Harvard. Nu de rechter besloten heeft dat deze zaak doorgang kan vinden, is het aan beide partijen om nader bewijsmateriaal aan te dragen om hun standpunten kracht bij te zetten, voor een volgende fase in deze zaak.

Al eerder heeft Harvard al meer dan 4500 documenten vrijgegeven over mogelijk antisemitisme op de campus. Overigens heeft de Nederlandse overheid deze week ook een set aan documenten vrijgegeven over de protesten die ontstonden aan Nederlandse universiteiten.

The post Harvard heeft volgens rechter gefaald in het beschermen van Joodse studenten first appeared on ScienceGuide.

Het bericht Harvard heeft volgens rechter gefaald in het beschermen van Joodse studenten verscheen eerst op ScienceGuide.

De zaak draait om een universitair hoofddocent, in het vak ‘A sensoren’ aan de faculteit Militaire Wetenschappen van de Nederlandse Defensieacademie (NLDA). Voor zijn werk had hij een verklaring van geen bezwaar (VGB) op B-niveau nodig, die hij in 2016 ook kreeg.

In 2016 was hij nog geen gevaar

Dit is een verklaring die wordt afgegeven na een veiligheidsonderzoek door de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) of de Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (MIVD). Deze verklaring wordt gebruikt om te beoordelen of een persoon een veiligheidsrisico vormt voor functies waarbij toegang tot vertrouwelijke of geheime informatie vereist is. De man, die sinds 1999 de Nederlandse nationaliteit heeft, bekleedde deze functie sinds 2016.

In 2021 voerde de Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (MIVD) een hernieuwd veiligheidsonderzoek uit. Naar aanleiding daarvan besloot de toenmalige minister van Defensie, Henk Kamp (VVD) in juni 2022 de VGB van de man in te trekken. Ook werd een aanvraag voor een VGB op C-niveau, dat nodig is voor zijn toenmalige functie, geweigerd.

De hoofddocent ging in beroep tegen deze beslissing. Hij stelde dat hij in de praktijk geen vertrouwensfunctie uitoefende en niet in aanraking kwam met geclassificeerde informatie. Volgens hem maakte hij alleen gebruik van openbare bronnen voor zijn theoretisch wetenschappelijk onderzoek. Hij benadrukte nooit te hebben deelgenomen aan activiteiten die de nationale veiligheid konden schaden en altijd toestemming te hebben gevraagd voor reizen naar Iran.

De geopolitieke verhoudingen met Iran zijn veranderd

De rechtbank oordeelde echter dat de minister in redelijkheid tot zijn besluit kon komen. Hoewel de persoonlijke omstandigheden van de man niet waren veranderd sinds de eerdere afgifte van de VGB, waren de geopolitieke verhoudingen met Iran dat wel. De rechtbank verwees naar een dreigingsbeeld van de AIVD, MIVD en NCTV, waaruit blijkt dat de dreiging vanuit Iran de afgelopen jaren is toegenomen.

Volgens dit dreigingsbeeld probeert Iran via diverse wegen, waaronder kennisinstellingen en onderzoekers, aan gevoelige kennis en apparatuur te komen in westerse landen. Ook zou Iran druk uitoefenen op de Iraanse diaspora in Nederland. De rechtbank achtte deze dreiging voldoende concreet om ten grondslag te liggen aan de intrekking van de VGB.

Bijvoorbeeld via de begeleiding van studenten

De rechtbank stelt ook dat niet kan worden uitgesloten dat de hoofddocent, “in contact komt met gegevens en informatie over de feitelijke toepassing van technologieën bij de Nederlandse krijgsmacht, bijvoorbeeld via de begeleiding van studenten bij het schrijven van hun scriptie. Daarnaast zal eiser vanwege zijn functie goed zicht hebben op het kennisniveau binnen Defensie in het algemeen, en binnen de NLDA in het bijzonder. Het standpunt van eiser dat hij in wezen geen vertrouwensfunctie bekleedt en dat daarom geen VGB hoeft te worden afgegeven, volgt de rechtbank dan ook niet.”

De combinatie van deze toegenomen dreiging, het profiel van de hoofddocent, het feit dat hij ook familiebanden onderhoudt in Iran en zijn bezoeken aan het land, maakten volgens de rechtbank dat er een reëel risico bestond op ongewenste inmenging. Daarbij was niet van belang of de man al dan niet bereid zou zijn gehoor te geven aan eventuele verzoeken uit Iran. Het feit dat hij voor Iran een logischer doelwit zou zijn dan een willekeurig persoon, was voldoende reden voor de intrekking, zo stelt de rechter.

Zal niet eenvoudig zijn om een passende functie te vinden

De rechtbank erkende dat de gevolgen van dit besluit voor de hoofddocent zeer ingrijpend zijn. Na decennia in het wetenschappelijk onderwijs kan hij zijn werk niet langer voortzetten zonder VGB. Gezien zijn specifieke expertise en leeftijd zal het vinden van een passende nieuwe functie niet eenvoudig zijn. Desondanks oordeelde de rechtbank dat de minister het belang van de nationale veiligheid zwaarder heeft kunnen laten wegen.

Het beroep van de hoofddocent werd ongegrond verklaard. Dit betekent dat de intrekking van zijn VGB-B in stand blijft en dat hij geen VGB-C krijgt voor zijn huidige functie. De man zal zijn werk aan de Defensieacademie dus moeten neerleggen.

The post Universitair hoofddocent verliest baan vanwege veiligheidsrisico met Iran first appeared on ScienceGuide.

Het bericht Universitair hoofddocent verliest baan vanwege veiligheidsrisico met Iran verscheen eerst op ScienceGuide.

De Amerikaanse ambassadeur in Nederland heeft vorig jaar aan de voorzitter van de TU Eindhoven, Robert-Jan Smits, laten weten dat zij zich afvraagt waarom er zoveel Chinese studenten in Eindhoven studeren. Zo liet Smits onlangs optekenen in het Amerikaanse zakenblad Bloomberg. “Ik krijg voortdurend vragen van Amerikanen over Chinese studenten,” zei Smits. Vorig jaar ondervroeg de Amerikaanse ambassadeur in Nederland hem over het grote aantal studenten uit China.

Nederland zal toptalent verliezen

In Chinese media zijn zorgen ontstaan over de Amerikaanse bemoeienis met Chinese studenten in Nederland, in het bijzonder bij de TU Eindhoven. “Nederland zal toptalent uit de halfgeleiderindustrie verliezen als het land doorgaat met het controleren van de nationale veiligheid van Chinese studenten aan zijn universiteiten.” Dat stellen Chinese staatsmedia en nationalistische commentatoren, zoals Yang Rong, die columnist is van Guancha.cn, een staatsgezinde nieuwssite.

Nederland zit midden in de chipoorlog tussen de VS en China. In 2019 heeft de VS de Nederlandse overheid gevraagd om de export van extreme ultraviolet lithography (EUV) lithografiemachines naar China niet langer toe te staan. De VS heeft inspraak in de kwestie, omdat het een aantal essentiële patenten bezit voor het maken van EUV-systemen.

Studenten worden het slachtoffer van de machtsstrijd

Volgens Chinese media hebben de Amerikanen geen bevoegdheid om in een soeverein land als Nederland te bepalen uit welke landen studenten daar gaan studeren. “De VS weet dat ons land in dit opzicht zeer zwak is en vraagt daarom Nederland om ons technologisch te blokkeren. De technologische blokkade van Nederland is ook ontmoedigend voor ons land. Studenten zouden niet het slachtoffer moeten worden van de machtsstrijd tussen landen.”

Peking hoopt dat Chinese studenten die in Nederland studeren, westerse chiptechnologientechnieken leren en deze vaardigheden mee naar huis nemen om de achterblijvende halfgeleiderindustrie van China te verbeteren.

Wij zijn extreem voorzichtig met China

In China is er ook grote ergernis ontstaan over de opmerking van de voorzitter van de TU Eindhoven Robert-Jan Smits tegenover de Amerikaanse zakenwebsite Bloomberg. Smits stelde dat hij, net als de Amerikanen, ook niet wil dat de kroonjuwelen uit Eindhoven en omgeving gestolen worden. Smits erkende tegen Bloomberg dat er al enkele beperkingen gelden in Eindhoven. “Ik zeg niet dat we de poort openzetten voor Chinese studenten. Wij zijn daar extreem voorzichtig mee wie we toegang geven tot onze eersteklas gevoelige technologie. Wij willen niet dat onze kroonjuwelen worden gestolen.”

Deze opmerking van de voorzitter van de TU Eindhoven valt in slechte aarde bij een Chinese student, zo schrijft hij op een blog voor studenten die buiten China studeren. “Wat hebben de Chinese studenten precies van u gestolen? De afgelopen jaren hebben Chinese studenten die in het buitenland studeren hard gewerkt en veel bereikt. Deze prestaties zijn verdiend door hun eigen inspanningen en niet gestolen.”

Hypocriet

Dit soort vooroordelen en discriminatie schaadt niet alleen de gevoelens van Chinese studenten, maar beïnvloedt ook de relatie tussen China en Nederland, zegt de student. “Deze studenten leveren niet alleen economische voordelen op voor de Nederlandse universiteiten, maar dragen ook bij aan het wetenschappelijk onderzoek en de academische ontwikkeling van Nederland. Terwijl u geniet van de voordelen die Chinese studenten bieden, bent u nog steeds op uw hoede voor hen. Is deze aanpak niet hypocriet?”

Er wordt in China daarnaast ook met zorg gekeken naar de nieuwe wet op kennisveiligheid, die het voor studenten en onderzoekers uit landen zoals China moeilijker maakt om in Nederland onderzoek te doen of zich aan te melden voor bepaalde studies vanwege gevaren voor de kennisveiligheid. China waarschuwt dat dergelijke wetgeving discriminatoir kan zijn.

The post Zorgen in China over Amerikaanse campagne tegen Chinese studenten in Nederland first appeared on ScienceGuide.

Het bericht Zorgen in China over Amerikaanse campagne tegen Chinese studenten in Nederland verscheen eerst op ScienceGuide.

In 2020 kwam de Haagse Kunstacademie (KABK) in het nieuws vanwege ernstige beschuldigingen van grensoverschrijdend gedrag. Deze situatie kreeg veel aandacht na publicaties in de NRC, waarin werd gemeld dat de kunstenaar Julian Andeweg zich schuldig had gemaakt aan seksueel grensoverschrijdend gedrag en andere vormen van machtsmisbruik. 

Inspectie grijpt in 

De berichten in NRC veroorzaakten een golf van reacties en onthullingen van huidige en voormalige studenten en medewerkers over vergelijkbare ervaringen binnen de academie. Er werd gesproken over een cultuur waarin dergelijke gedragingen werden getolereerd of zelfs genegeerd. De situatie leidde tot een officieel onderzoek door de Inspectie van het Onderwijs. De inspectie onderzocht hoe de academie omging met meldingen van grensoverschrijdend gedrag en of er voldoende maatregelen werden genomen om een veilige leeromgeving te garanderen.  

Nu, inmiddels twee jaar later, is dat onderzoek afgerond, maar de inspectie lijkt nog allerminst gerustgesteld. Het bestuur krijgt de opdracht om binnen drie maanden een plan van aanpak op te stellen voor de voorgenomen verbeteringen. Dit plan moet onder meer de implementatie van het nieuwe sturingsmodel, de opvolging van de gedragscode en het oplossen van wettelijke tekortkomingen omvatten; daarnaast moet er een aangepast financieel verbeterplan komen. 

Hoewel er verbeteringen zijn doorgevoerd, blijft de situatie rondom sociale veiligheid fragiel. Er is sprake van een gebrek aan een breed gedragen visie op sociale veiligheid en een duidelijke sturing op het geheel aan verbeteracties. Het arbeidsconflict met een ontslagen directeur heeft deze fragiliteit verder blootgelegd, waarbij gebrekkige communicatie over de invoering van een nieuw sturingsmodel leidde tot onrust binnen de organisatie. 

Medezeggenschap onvoldoende betrokken 

Langere tijd ontbrak een samenhangende visie op het herstel van sociale veiligheid, zo stelt de inspectie. Het ontbreken van goede uitkomstmaten en onvoldoende monitoring hebben eraan bijgedragen dat problemen onnodig lang konden voortduren. Deze situatie verbeterde weliswaar gedurende de onderzoeksperiode, maar was in mei 2023 nog niet volledig opgelost. Ook kwamen er lopende het onderzoek nog meldingen binnen bij de Onderwijsinspectie van sociale onveiligheid. Tevens is de medezeggenschap onvoldoende betrokken geweest bij de verbeterplannen en kan daarom niet goed haar taak uitvoeren. 

De oorspronkelijke verbeterplannen werden ook gedurende het onderzoek aangevuld of vervangen, en bovendien was voortgangsinformatie tussen de faculteiten verschillend van vorm en in detailniveau. Daardoor was het voor de inspectie moeilijk om een actueel en volledig beeld te vormen van de situatie.  

De lerende cultuur binnen de instelling is nog in ontwikkeling, zo stelt de Onderwijsinspectie vast. Er was ten tijde van het onderzoek nog geen sluitende beleidscyclus, problemen worden wel geïdentificeerd maar acties om die problemen op te lossen werden lang niet altijd geformuleerd of opgevolgd. 

Niet duidelijk welke regels van toepassing zijn? 

Er zijn daarnaast tekortkomingen in de onderwijs- en examenregelingen (OER’en), vooral wat betreft toetsvormen, beoordelingscriteria en procedures rondom klachten. De Onderwijs- en examenregelingen (OER’en) van zowel de KABK als het Koninklijk Conservatorium (KC) bieden studenten onvoldoende houvast. Er is onduidelijkheid over de geldende regels en het studieprogramma, en de combinatie van OER’en en de studiegidsen maakt het moeilijk voor studenten om te navigeren welke documenten actueel zijn en welke regels van toepassing zijn, zo stelt de Onderwijsinspectie. 

Hoewel de examencommissies op de hoogte zijn van de knelpunten in de beoordeling, blijft hun rol beperkt tot het signaleren van deze problemen in feedbackgesprekken of jaarverslagen. Ze nemen onvoldoende verantwoordelijkheid als hoeders van de kwaliteit van toetsing, zo zegt de inspectie scherp. De rol van de examencommissies moet versterkt worden om hun wettelijke taak als hoeders van de kwaliteit beter te vervullen. 

Gebrek aan onafhankelijkheid en deskundigheid binnen de examencommissies 

Het College van Bestuur van de KABK geeft volgens de Onderwijsinspectie ook onvoldoende urgentie aan de zorgen die de examencommissies herhaaldelijk hebben geuit. Dit leidt tot een gebrek aan onafhankelijkheid en deskundigheid binnen de examencommissies. Er is onvoldoende aandacht voor de kwalificaties van examinatoren, zoals de Basis Kwalificatie Examinering en de Senior Kwalificatie Examinering. 

Daarnaast is de secretaris van het College van Bestuur verantwoordelijk voor de klachtencommissie voor studenten. Volgens de inspectie kan er hierdoor sprake “zijn van (de schijn van) belangenverstrengeling en onveiligheid. Daarmee vormt de huidige constructie een bedreiging voor het vertrouwen in een onafhankelijke afhandeling en daarmee de bereidheid om een klacht in te dienen.” 

Binnen twee jaar betalingsproblemen 

Naast deze inhoudelijke problemen zijn er bij de inspectie ook financiële zorgen rondom de instelling. De instelling is in augustus 2023 onder aangepast financieel toezicht geplaatst vanwege oplopende exploitatieverliezen en investeringen in materiële vaste activa, wat leidde tot een krappe liquiditeitspositie. Er was bezorgdheid dat er binnen twee jaar betalingsproblemen konden ontstaan. 

De inspectie heeft de instelling toen opgedragen een financieel herstelplan op te stellen. Het ontvangen herstelplan omvatte een integraal verbetertraject langs vijf lijnen: strategie, ontwikkeling, organisatie, investeringen en bezuinigingen. De inspectie beoordeelde dit plan echter als onvoldoende en heeft aanvullende maatregelen gevraagd. 

De inspectie komt dan ook tot de conclusie dat het toezicht gehandhaafd blijft. “Daarom continueren we het toezicht op de Hogeschool der Kunsten in Den Haag. We geven het bestuur van de hogeschool de opdracht om te handelen in overeenstemming met wet- en regelgeving.” 

Ook moeten de herstelplannen rondom de financiën nog beter. “Het door u opgestelde financiële herstelplan voldoet in zijn huidige vorm niet aan het in dit rapport aan u gevraagde. Het is aan u als bestuur om te bezien of een separaat plan de voorkeur heeft of dat het huidige verbeterplan in het kader van het Aangepast Financieel Toezicht wordt aangepast en aangevuld om te voldoen aan de in dit rapport gevraagde verbeteringen en de punten die wij in het verbeterplan terug willen zien.” 

Negatief eigen vermogen van twee miljoen 

De Inspectie zal binnen een jaar een herstelonderzoek uitvoeren om te kijken of er daadwerkelijk sprake is van verbetering. Uit het onlangs verschenen jaarverslag van de kunstacademie blijkt dat er een negatief eigen vermogen was van 2 miljoen, eind 2023. 

In een zienswijze laat het CvB van de hogeschool weten de adviezen ter harte te nemen, maar uit ook kritiek op de lange duur van het onderzoek en de communicatie daarover. “Een onderzoeksperiode van 3,5 jaar is op dat vlak niet behulpzaam geweest en in feite belemmerend voor sneller herstel en vooruitgang.” De hogeschool stelt dat eerder rapporteren had kunnen bijdragen aan sneller herstel en vooruitgang. Ook plaatst de instelling kanttekeningen bij enkele conclusies van de Inspectie, met name rond de communicatie over het arbeidsconflict met de directeur. 

The post Haagse kunstacademie blijft onder verscherpt toezicht van de inspectie  first appeared on ScienceGuide.

Het bericht Haagse kunstacademie blijft onder verscherpt toezicht van de inspectie  verscheen eerst op ScienceGuide.

Zo’n veertig procent van de respondenten verklaarde volgens de enquête sinds 7 oktober online te zijn lastiggevallen en gepest. Bijna 64 procent meldde verbale intimidatie in de academische omgeving en veertien procent meldde fysieke bedreigingen en vandalisme. Meerdere respondenten gaven aan dat er pogingen waren ondernomen om hen van evenementen of projecten uit te sluiten. Zij ervaren bovendien weinig steun van collega’s. Het netwerk, dat eind vorig jaar werd opgericht, telt ongeveer 130 leden, waarvan ongeveer de helft deelnam aan het niet-representatieve onderzoek naar gebeurtenissen op de universiteiten sinds 7 oktober.

Online onderwijs, maar nu vanwege het antisemitische virus

Een groot deel van de respondenten, ongeveer driekwart, vindt dat hun universiteit geen duidelijk veiligheidsbeleid heeft en dit ook niet aan de medewerkers heeft gecommuniceerd. Een kwart van de respondenten pleitte voor toegangscontroles tot het gebouw. Deze specifieke maatregel kon in april van dit jaar rekenen op een brede meerderheid in de Tweede Kamer in Nederland. De toenmalig minister van onderwijs, Robbert Dijkgraaf stelde dat dit aan instellingen zelf is om te bepalen, de maatregel is dan ook nooit generiek ingevoerd.

Dertien procent van de respondenten geeft aan dat zij vanwege de onveilige situatie zijn overgestapt op online onderwijs. Ongeveer veertien procent van de ondervraagden maakt momenteel gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen of andere bijzondere beschermingsmaatregelen.

Een docent uit het onderzoek vertelt hoe zij als Jood tijdens een workshop door studenten de bekwaamheid werd ontzegd om wetenschappelijk over het conflict in het Midden-Oosten te spreken. Als Jood zou ze de situatie alleen maar eenzijdig kunnen waarnemen, waardoor ze niet op de hoogte was van de situatie. Studenten vertelden haar dat “Hamas een bevrijdingsbeweging is en ‘from the river to the sea’ een vrijheidslievende slogan.”

Klassiek antisemitische verdachtmakingen

Een andere respondent beschrijft hoe zij door collega’s werd beschuldigd van klassiek antisemitische verdachtmakingen. Ze zou ‘machtshongerig’ zijn, ‘de touwtjes in handen hebben’ en ‘machtige mensen instrueren.’ Deze wetenschapper beschrijft verder haar ervaring van bijeenkomsten die leken op een tribunaal, waarbij haar spreekverboden tijdens werkoverleggen werden opgelegd en haar uitspraken tijdens vergaderingen niet werden vastgelegd.

Julia Bernstein, een uit Oekraïne afkomstige hoogleraar sociologie aan de Universiteit van Frankfurt en initiatiefneemster van het netwerk, beschouwt het probleem als zeer fundamenteel, laat zij optekenen in de Duitse krant Tagesspiegel: “Het zou terecht ondenkbaar zijn om te zeggen: ‘We kunnen de veiligheid van vrouwen op de campus niet garanderen.’ Maar dat is precies wat er met Joden gebeurt. Dingen worden getolereerd die een normaal leven voor hen onmogelijk maken: geweld, bedreigingen, uitsluiting.”

Als het er echt op aankomt, ervaren de getroffen wetenschappers iets heel anders

Joodse wetenschappers vormen in Duitsland een absolute minderheid, zegt Bernstein. “Hun stemmen en hun situatie worden vaak over het hoofd gezien, overstemd en zelfs genegeerd. Het is waar dat de meerderheid van de samenleving herhaaldelijk zegt dat antisemitisme in de sterkst mogelijke bewoordingen wordt veroordeeld. Maar als het er echt op aankomt, ervaren de getroffen wetenschappers iets heel anders.”

De leden van het netwerk pleiten onder meer voor betere veiligheidsmaatregelen, duidelijke richtlijnen, meer voorlichting en preventie en verplichte bijscholing voor medewerkers. Bestaande anti-discriminatieorganen moeten ook bewust worden gemaakt van de manier waarop antisemitisme kan worden herkend en bestreden, zegt het Netwerk van Joodse universiteitsdocenten dat eind 2023 werd opgericht om Joodse docenten een stem te geven.

The post Joodse wetenschappers in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland nemen persoonlijke beveiliging first appeared on ScienceGuide.

Het bericht Joodse wetenschappers in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland nemen persoonlijke beveiliging verscheen eerst op ScienceGuide.

De TU Delft heeft de zorg voor haar medewerkers ernstig verwaarloosd, en veel medewerkers van de TU Delft ervaren sociale onveiligheid, constateerde de Inspectie eerder. De toezichthouder heeft daarom geconcludeerd dat er bij de TU Delft, op dit gebied, sprake is van wanbeheer. Het CvB heeft daarom de opdracht gekregen om met een verbeterplan te komen.

Dat plan, ‘Plan for Change’ genaamd, werd op 15 mei opgeleverd. De Inspectie heeft het inmiddels beoordeeld en heeft de TU Delft is opgedragen het plan op onderdelen aan te passen. Elke drie maanden moeten de Delftse universiteit hierover aan de Inspectie rapporteren.

Waardering voor studenten en medewerkers

De Inspectie heeft de beoordeling van het Plan for Change in drie delen opgedeeld: de rol van medewerkers (en studenten), het plan zelf, en de rol van het College van Bestuur. Alle medewerkers en studenten die hebben bijgedragen aan het Plan for Change krijgen expliciete waardering van de Inspectie. Hetzelfde geldt alle medewerkers en studenten die bijdragen leveren aan de zorg voor medewerkers en daarmee de sociale veiligheid borgen en herstellen, staat in de reactie.

Het plan zelf is echter nog onvoldoende uitgewerkt als actieplan. Het is eerder een verzameling van doelstellingen, en nog geen gecoördineerde set uitgewerkte en SMART geformuleerde acties, zo laat de minister aan de Kamer weten.

Weinig vertrouwen in CvB van TU Delft

Ten aanzien van de rol van het College van Bestuur concludeert de inspectie dat “zij op basis van haar beoordeling weinig vertrouwen heeft dat de situatie van wanbeheer, zoals geschetst in het vastgestelde inspectierapport d.d. 16 februari jl., door het College van Bestuur kan en zal worden hersteld.”

De wekelijkse nieuwsbrief is nog korte tijd gratis te ontvangen. De voorwaarden vindt u hier.

De inspectie draagt de TU Delft op het plan verder te concretiseren tot een actieplan, de uitvoering daarvan ter hand te nemen, en de Inspectie elke drie maanden schriftelijk over de voortgang te rapporteren. Dit is een duidelijke opdracht voor het College van Bestuur, zegt kersverse OCW-minister Eppo Bruins. “Ik ga er vanuit dat zij deze voortvarend oppakt. Het is goed dat de inspectie hierbij de vinger aan de pols houdt en de voortgang strak monitort.”

De minister heeft grote zorgen

“De conclusies van de inspectie over het plan zijn voor mij aanleiding tot grote zorg”, schrijft minister Bruins. “Net als mijn ambtsvoorganger zet ik de intensieve gesprekken met de Raad van Toezicht van de TU Delft voort en op korte termijn nodig ik hen uit om deze zorgen met hen te bespreken. Omdat de inspectie in haar eerdere onderzoek de conclusie wanbeheer heeft getrokken, heb ik het bijbehorende bestuurlijke instrumentarium tot mijn beschikking. Dit betekent dat ik de mogelijkheid heb tot het geven van een aanwijzing aan de Raad van Toezicht van de TU Delft.”

Of die aanwijzing er ook komt, hangt af van gesprekken die de minister gaat voeren met de Raad van Toezicht van de TU Delft.

The post Inspectie heeft nog steeds weinig vertrouwen in CvB van TU Delft first appeared on ScienceGuide.

Het bericht Inspectie heeft nog steeds weinig vertrouwen in CvB van TU Delft verscheen eerst op ScienceGuide.

In vliegtuigen zitten ze al lang, maar vanaf 7 juli komen ze ook naar de auto: zwarte dozen. Vanaf die datum moeten alle nieuw geregistreerde auto’s namelijk met een ‘Event Data Recorder’ (EDR) zijn uitgerust. Wat is dat eigenlijk?

Dat iedere nieuwe geregistreerde auto een EDR moet krijgen, is op zich geen nieuws. Dit werd al in januari 2022 op Europees niveau besloten en gefaseerd ingevoerd. Vanaf 6 juli 2022 moesten alle compleet nieuw gemaakte passagiersauto’s en vrachtwagens uitgerust zijn met een EDR, vanaf 7 juli dit jaar geldt dat voor alle nieuwe voertuigen, ook als het om modellen van voor 2022 gaat. Het doel is om zo het aantal verkeersdoden terug te dringen.

De EDR is vergelijkbaar met die in een vliegtuig: de zwarte doos registreert rijgegevens als snelheid, stuurhoek, bochtsnelheid, vertraging en acceleratie, weet de ANWB. In principe worden die gegevens alleen opgeslagen wanneer er sprake is van een ongeval. Mocht dat zo zijn, dan worden alleen de laatste seconden voor en na de crash opgeslagen. Het is dus niet zo dat je auto straks alle rijgegevens van iedere keer dat je aan het rijden bent opslaat.

De gegevens zijn volledig anoniem: er wordt geen data opgeslagen waarmee het voertuig, de eigenaar van de auto of de bestuurder geïdentificeerd kunnen worden. De gegevens kunnen – ook zonder locatie-informatie – gebruikt worden voor ongevalsanalyse. Experts kunnen dan dus beter achterhalen wat er nu eigenlijk gebeurd is bij een ongeval. Voor die data gebruikt mogen worden, moet je als eigenaar van de auto wel toestemming geven. Dat geldt echter niet als de auto in beslag is genomen voor technisch onderzoek, wat bij ernstige ongevallen kan zijn.

Zwarte doos in gebruikte auto?

Alleen alle nieuw geregistreerde auto’s moeten straks een zwarte doos hebben. Heb je nu een oudere auto die geen EDR heeft, dan hoef je die dus niet achteraf in te laten bouwen, schrijft het AD. Dat geldt ook als je een gebruikte auto koopt: daar hoef je geen zwarte doos in te laten bouwen. Dat is ook omdat dit niet altijd gemakkelijk kan.

Foto: Shutterstock

Lees Vanaf 7 juli moeten auto’s een zwarte doos hebben. Dit is wat dat betekent verder op Numrush

In december begonnen ze met het ophalen van informatie en wensen bij leden. Op 7 maart presenteerden de vakbonden hun eisen aan universiteitsbestuurders, in de verwachting dat er op 15 mei, vijf onderhandelingsrondes verder, een akkoord bereikt zou zijn. Dat liep anders: 28 juni, enkele dagen voor het verlopen van de huidige cao, staat een laatste onderhandelingsronde gepland. FNV-bestuurder Bernard Koekoek is allesbehalve zeker van een goede afloop, vertelt hij aan ScienceGuide. Waaraan ligt dat volgens hem? “Onwil bij bestuurders”, is zijn antwoord.

Het eisenpakket van de vakbonden telt vier hoofdthema’s: meer loon, sociale zekerheid van werk, kwaliteitsversterking, en sterke vakbonden. “Het gaat dus echt niet alleen over loon en een betere fietsenregeling”, benadrukt Koekoek. De universiteiten toonden echter weinig ambitie toen ze de inzet van de vakbond zagen. In plaats van vier punten telden de universiteiten er zelf tweeënveertig, wat ze te veel vonden, en verder dan loonafspraken en verlofregelingen wilden ze niet gaan. “Ze willen het beleidsarm houden, zeggen ze steeds”, vertelt Koekoek. 

Meerdere schandalen sinds onderhandelingen cao

Het steekt de vakbondsman dat universiteiten niet gezamenlijk aan de slag willen met sociale veiligheid. “Sinds 7 maart, toen we begonnen met onderhandelen, zijn meerdere universiteiten in de media gekomen met een of ander schandaal rond ongewenst gedrag. Dan is er ook nog het Inspectierapport van half mei. De Inspectie ging op zoek naar best practices rond sociale veiligheid, maar vond die niet. Dan weet je dat er iets aan de hand is. Dat is echt alarmerend, en het gaat nergens de goede kant op.”

De universiteiten erkennen weliswaar dat er een significant probleem is, maar zeggen zelf al aan oplossing te werken. “Nou, als dat goed ging, hadden we er wel iets van gemerkt. Elke keer spelen incidenten op – tijdens de onderhandelingen bijvoorbeeld het Inspectierapport over de TU Delft en de censuur vanuit het universiteitsbestuur richting Delta. Ik wil echter niet alleen met incidenten bezig zijn, ik wil aan oplossingen werken”, aldus Koekoek.

Universiteiten nemen eigen mensen niet serieus

Er zit daarnaast een groot verschil tussen ‘beleidsarm’ en ‘daadwerkelijk iets willen doen’, zegt de FNV-bestuurder. “Ze nemen nu gewoon hun eigen mensen, iedereen die aan de universiteit werkt, niet serieus. Dat vind ik vrij moeilijk te verkroppen. Daar gaan we niet in mee.” 

De wekelijkse nieuwsbrief is nog korte tijd gratis te ontvangen. De voorwaarden vindt u hier.

Gezien de omstandigheden zijn de vakbonden al selectiever geweest in hun inzet. “We verwachten echter wel dat die serieus wordt genomen. Daar was ik op basis van de eerdere samenwerking tussen UNL en bonden ook wel vanuit gegaan.”

Cao voor twaalf maanden

De universiteiten beargumenteren hun houding ook door te wijzen op de politiek en financieel onzekere tijden. Afspraken maken voor de langere termijn is daarmee lastig en onverstandig, is Koekoek het met hen eens. “Dat is het enige deel van hun verhaal dat ik snap en onderschrijf. Daarom willen we een cao afsluiten voor maar twaalf maanden, en juist in een ingewikkelde tijd als dit, met zoveel alarmbellen, is het belangrijk om daar weinig stilstand in te hebben.”

Ook de werkdruk voor HR-afdelingen wordt door universiteiten aangedragen om weinig afspraken te maken. “Dat betekent dus dat ze de werkdruk van de HR-afdeling zo belangrijk vinden dat ze niets willen doen aan het omvallen van een halve sector. Dan heb je de prioriteiten niet op orde. Wil je werkdruk wegnemen en mensen een veiliger gevoel geven, zorg dan dat ze zekerheid hebben. Als het werk structureel is, moet daar een vast contract tegenover staan. Als een contract tijdelijk is, moet daarvoor een reden zijn. Geef die dan – en zeg niet: ‘zo doen we het gewoon’.”

Er is momenteel genoeg activisme in de sector

Een scenario waarin universiteiten en vakbonden na de zomervakantie gezamenlijk optrekken naar Den Haag om iets tegen de bezuinigingen op het hoger onderwijs te doen, lijkt momenteel ver weg. “Ik vind het niet geloofwaardig om dat te doen met een partij die miskent dat er inhoudelijke verandering nodig is. Ik wil graag doorpakken om een doemscenario te voorkomen, dus ik heb het graag over de situatie van morgen, maar dat begint bij iets te doen aan de situatie van nu. Op dat punt liggen de bestuurders te slapen, lijkt het wel.”

Lukt het niet om op 28 juni nader tot elkaar te komen, dan zullen de vakbonden eerst zelf actievoeren richting de universiteiten. “Het is niet zo dat de deuren dan niet meer opengaan op 1 juli. Hoe langer we echter wachten, hoe minder tijd overblijft om goede afspraken te maken, en hoe makkelijker bestuurders kunnen beargumenteren dat er te weinig tijd is om afspraken te maken. Kortom, wij gaan niet zitten wachten tot we dat argument over vier maanden legitiem moeten verklaren. Er is op dit moment genoeg activisme in de sector.”

UNL laat hele sector in ongewisse

Over activisme gesproken. De richtlijn voor demonstraties die UNL en de Vereniging Hogescholen presenteerden stuiten bij Koekoek en de FNV ook op veel kritiek. “Hartstikke leuk dat UNL een voorstel heeft en die op hun website zet, maar in de praktijk gaan universiteiten daarop hun beleid aanpassen, en gebruiken ze daarbij een protocol dat, vriendelijk gezegd, niet helemaal is zoals het zou moeten zijn. Het raakt kant nog wal.” 

Koekoek hekelt vooral de onwil bij UNL om publiekelijk te zeggen dat de richtlijn moet veranderen – een inzicht dat er wel is, aldus Koekoek. “UNL zegt: ‘Dit is hoe de wereld moet zijn’, wij als vakbond komen met een goede juridische analyse die zegt: ‘Dat kan niet’, maar vervolgens komen ze niet naar buiten met de erkenning dat de richtlijn aangepast moet worden. Ze laten dus de hele sector in het ongewisse. Dat is niet goed voor de universiteiten, de mensen die er werken, en het aanzien van het wetenschappelijk onderwijs in het geheel. Treed naar buiten, laat horen waarmee je bezig bent.”

Universiteitsbestuurders mogen best zeggen dat ze het ingewikkeld vinden, benadrukt Koekoek. “Ik denk echter dat er bij universiteiten bést een paar mensen rondlopen die kunnen helpen bij deze vraagstukken en ingewikkelde details. Er is nu zoveel aan de hand dat bestuurders hun kop gewoon niet in het zand kunnen steken.”

Reactie UNL op cao-onderhandelingen

Koepelorganisatie UNL is om een reactie gevraagd. Die leest u hieronder.

The post “Onwil bij bestuurders” zit nieuwe cao universiteiten in de weg, zegt FNV first appeared on ScienceGuide.

Het bericht “Onwil bij bestuurders” zit nieuwe cao universiteiten in de weg, zegt FNV verscheen eerst op ScienceGuide.

Waarschijnlijk een van de laatste onderwijsdebatten van dit demissionaire kabinet betrof de verantwoording over de begroting voor 2023. Hoewel zo’n debat draait om de vraag of de publieke middelen goed besteed zijn, hadden weinig partijen belangstelling voor het antwoord. Meer aandacht ging uit naar het onderwijs- en onderzoeksbeleid van de nieuwe coalitie. Ook de pro-Palestijnse protesten op universiteiten en hogescholen kwamen weer uitgebreid ter sprake. 

De tijd van politiek activisme in de collegezaal is voorbij 

Volgens Reinder Blaauw, hoger-onderwijswoordvoerder van de PVV, zal het nieuwe coalitieakkoord de zon weer doen schijnen in het hoger onderwijs. “Het onderwijs verkeert in een staat van verval. Te vaak lag de focus op kansengelijkheid in plaats van kwaliteit. Te lang is de activistische ‘woke’-cultuur dominant geweest in de collegezalen en onderwijsinstellingen. Te vaak ging politiek activisme boven wetenschappelijke integriteit. Die tijd is gelukkig voorbij. Dit akkoord biedt de mogelijkheid om samen met onderwijsinstellingen het roer om te gooien. Weg van het huidige ineffectieve beleid en naar een Nederlands onderwijsstelsel waar de zon weer schijnt”, oreerde hij. 

“Hoe maken curricula over kritische rassentheorieën, dekolonisatie, feminisme en global justice onze studenten tot betere analytische denkers?”, zo was de alumnus van de Hanzehogeschool zelf verstoken van een antwoord. “In de tussentijd hebben we te maken met een schrikbarend hoog percentage studenten en docenten die op universiteiten bezweerd worden door het ‘woke’ gedachtegoed. Eerst nog enigszins onschuldig” – maar inmiddels worden volgens Blaauw Israëlische studenten aangevallen en bedreigd. 

Politiek activisme of degelijk onderwijs? 

De bezuinigingen van bijna een miljard euro op het hoger onderwijs kunnen daarom als een frisse herbezinning worden gezien, betoogde de Groningse PVV’er. “Er zal zo’n 970 miljoen euro worden gekort op het hoger onderwijs. Alleen zo biedt het de onderwijsinstellingen een mogelijkheid om hun prioriteiten te heroverwegen. Willen onze onderwijsinstellingen politiek activisme op het menu, of degelijk onderwijs en degelijk onderzoek?” 

Alle andere partijen, zowel uit de coalitie als de oppositie, lieten de tirade van de PVV zonder reactie aan zich voorbijgaan. D66, die de grootste investeringen in onderwijs in het verkiezingsprogramma had staan, ziet wel met lede ogen aan hoe er fors wordt bezuinigd op het hoger onderwijs, zei onderwijswoordvoerder Ilana Rooderkerk. De langstudeerboete is volgens haar zo’n slechte bezuiniging. “Dat vind ik echt een heel slecht idee. De langstudeerboete gaat studenten ontzettend veel stress opleveren in een tijd dat het al heel slecht gesteld is met het mentaal welzijn.” 

De rest zit met een gigantische extra schuld 

Daarnaast hamerde D66 op de onrechtvaardigheid van deze boete op langer studeren. “Studenten met rijke ouders kunnen straks wel iets naast hun studie doen. De rest zit met een gigantische extra schuld. Afgelopen vrijdag las ik de adviezen van ambtenaren. Zij zeggen over de maatregelen dat het niet uitvoerbaar is in 2026 en dat de opbrengsten onzeker zijn. Kan de minister hierop ingaan?” 

De minister herhaalde wat zijn ambtenaren al eerder hadden vastgesteld: een wetswijziging duurt gemiddeld twee jaar, en het aanpassen van de systemen van DUO kost ook zo’n negen maanden kost. Gezien de gemiddelde doorlooptijd van wetten zal invoering van de langstudeerboete per 2026 dus heel krap worden. 

Sociale veiligheid wordt te pas en te onpas gebruikt 

VVD’er Claire Martens-America greep het debat over de begrotingsverantwoording aan om nogmaals de gevoelens van onveiligheid onder Joodse studenten aan de kaak te stellen. Volgens Martens-America zijn er Joodse studenten die “door hagen van schreeuwende demonstranten moeten, die roepen dat er voor hen geen plek is op de universiteit.” Volgens de VVD’er zijn er ook docenten die dit roepen, “waarvan we vervolgens verwachten dat ze niemand uitsluiten. En dat op instellingen waar het begrip ‘sociale veiligheid’ te pas en te onpas wordt gebruikt, safe spaces worden ingericht als het even tegenzit of je niet jezelf kunt zijn.” 

Instellingen waarvan iedereen onder de vlag van inclusie deel zou moeten kunnen uitmaken, veranderen nu in exclusieve instellingen waar iedereen de juiste mening moet hebben, beweerde de VVD’er. “Het is deze dubbele moraal die ik heel pijnlijk vind.”  

Wie is hier eindverantwoordelijk voor? 

Martens-America zei verhalen te kennen van Joodse studenten die momenteel genegeerd worden in groepsapps en geen onderwijs volgen vanwege hun afkomst. De VVD, die eerder nog mordicus tegen het bijhouden van nationaliteit en afkomst was toen dit onderdeel vormde van het diversiteitsplan van voormalig minister Van Engelshoven, wil daarom van de minister een periodiek overzicht krijgen van incidenten rondom Joodse studenten en de manier waarop instellingen daarmee omgaan. Martens-America diende daartoe een motie in. Volgens het VVD-Kamerlid moet duidelijk zijn wie eindverantwoordelijk is voor de veiligheid van Joodse studenten: de minister of de bestuurders van onderwijsinstellingen. 

De minister liet alvast weten dat het niet zijn verantwoordelijkheid is om elk incident te rapporteren aan de Kamer. “Het rapporteren van incidenten per instelling is niet hoe we sturen op het stelselniveau. Ik wil de Kamer periodiek informeren op het stelselniveau, dus niet per instelling en per incident. Zeker naar aanleiding van wat er op dit moment allemaal gaande is”, voegde hij daaraan toe. 

In Trouw een heel bemoedigend stuk gelezen 

Volgens Martens-America zijn er ook positieve ontwikkelingen op dit dossier. Zo was er dit weekend het statement van de gezamenlijke rectores dat Nederlandse universiteiten geen banden zullen verbreken met Israëlische instellingen. “Ik heb afgelopen zaterdag in Trouw een heel bemoedigend stuk gelezen vanuit verschillende universiteiten, waarin zij schrijven dat gesprekken tussen instellingen en wetenschappers over pijnlijke onderwerpen vragen om wederkerige erkenning en het belang daarvan. Maar ik weet ook dat vandaag de dag heel veel universiteitsbesturen, onder druk van zeer vocale, kleine groepen, moeite hebben om hun deuren open te houden en dit gesprek ook te laten plaatsvinden.” 

Verschillende instellingen zijn momenteel bezig met het vormen van ethische commissies om de kaders voor samenwerkingen met instellingen uit andere landen te herzien. “Ik vind het vreemd dat de focus daar blijkt te liggen bij één situatie in de wereld, namelijk Gaza en Israël”, zei Martens-America. Universiteiten hebben overigens expliciet aangegeven dat het kader juist niet op één land of situatie is gericht, maar breder toepasbaar moet zijn. Martens-America eiste middels een ingediende motie nog van de minister dat hij vooraf zou regelen dat deze commissies divers en gebalanceerd genoeg zouden zijn. 

De academische vrijheid wordt niet bewaakt door de politie 

“De academische vrijheid, ook in dit delicate proces, weegt zwaar”, zei de minister in de appreciatie van deze motie. “Het is een vrijheid die niet bewaakt wordt door de politie, maar bewaakt wordt door de academische gemeenschap zelf. Ik vind dat we ons op glad ijs begeven als we delen van deze bewaking aan de minister toekennen. Ik vind het voor de hand liggen dat instellingen de door mij gegeven uitgangspunten ook betrekken bij de samenstelling en de invulling van hun ethische commissies. Hoe ze dat doen, blijft in mijn ogen een eigen verantwoordelijkheid voor de instelling.” 

Het criminele regime van Netanyahu 

DENK-Kamerlid Doğukan Ergin redeneerde vanaf de andere kant van het politieke spectrum en sprak zijn waardering uit voor de demonstrerende studenten. “Op veel hogescholen en universiteiten staan studenten op tegen onrecht en de moordpartijen in Palestina. De boodschap van Nederlandse studenten is heel helder: verbreek alle banden met Israëlische onderwijsinstellingen. Exact hetgeen we ook deden bij Rusland, toen zij Oekraïne binnenvielen. De universiteiten in Israël zijn een propagandakanaal van het criminele regime van Netanyahu. Deze universiteiten hebben nauwe banden met de oorlogsindustrie van Israël, en deze universiteiten zijn onderdeel van bezetting, onderdrukking en apartheid.” 

Ergin diende daarom een motie in die de minister de opdracht zou geven om universiteiten en hogescholen te verzoeken alle banden met Israëlische instellingen te verbreken. Deze motie kon niet op instemming van de minister rekenen, die zijn eerdere standpunt herhaalde. “Het is aan de instellingen zelf om hun samenwerkingen tegen het licht te houden naar aanleiding van alle geopolitieke verschuivingen. Ik vind het niet wenselijk om op voorhand institutionele of persoonlijke samenwerkingen met een bepaald land uit te sluiten of op te schorten. Ik verwacht dat de instellingen hun samenwerkingen zorgvuldig en neutraal wegen op basis van de inhoud.” 

The post PVV voorspelt einde aan activisme en ‘woke’ in hoger onderwijs  first appeared on ScienceGuide.

Het bericht PVV voorspelt einde aan activisme en ‘woke’ in hoger onderwijs  verscheen eerst op ScienceGuide.

Naaktbeelden of ander expliciet materiaal delen met iemand waarmee je online date of chat – 12% van de Nederlanders geeft toe dit wel eens te doen. Dat blijkt uit onderzoek in opdracht van beveiligingsbedrijf Kaspersky onder 504 Nederlandse consumenten. Dat terwijl 80% van de respondenten zich wel bewust is van de veiligheidsrisico’s die daarmee gepaard gaan.

“Het delen van intieme beelden met een geliefde is al jaren een gangbare praktijk. Er zijn echter aanzienlijke risico’s aan verbonden. Denk bijvoorbeeld aan de ‘Fappening’ campagne, waarbij intieme foto’s van beroemdheden werden gelekt en via het internet verspreid”, zegt Jornt van der Wiel, Senior Security Researcher bij Kaspersky’s Global Research and Analysis Team.

Ook onder ‘gewone’ mensen komt bijvoorbeeld sextortion – waarbij dergelijke beelden gebruikt worden om iemand uit te buiten – steeds vaker voor. Dat geldt ook voor wraakporno, waarbij privéfoto’s of -video’s van seksuele aard die eerder vaak in een vertrouwensrelatie werden gedeeld nu zonder toestemming met anderen worden gedeeld of verspreid.

Weinig kennis over beveiliging

Toch deelt 12% van de respondenten dus wel eens naaktbeelden of andere expliciete content. 16% heeft zelf wel eens dergelijk materiaal van een ander ontvangen. Maar slechts 27% gebruikt volgens het onderzoek veilige methoden bij het online delen van gevoelige of persoonlijke inhoud. Zo werkt 31% van de respondenten zijn privacy-instellingen niet regelmatig bij of weet niet hoe dat moet en 35% bekijkt niet het beveiligingsbeleid van platformen of weet niet van het bestaan van zo’n beleid af. 56% is zich daarnaast niet bewust van of weet niet hoe inhoud die zonder hun toestemming is gedeeld moeten herkennen of melden.

“We raden iedereen die overweegt om intieme foto’s te delen aan om goed na te denken over de mogelijke gevolgen en de impact op hun leven als deze foto’s openbaar worden. Als men bereid is om deze risico’s te accepteren, dan is het cruciaal om de beelden op een veilige manier te delen”, aldus Van der Wiel. Mocht de privacy toch geschonden zijn, dan kun je naar de politie stappen. Maar slechts 35% van de respondenten heeft vertrouwen in de politie vals het gaat om het vervolgen van digitale privacyschendingen.

Foto: Shutterstock

Lees Ruim 1 op de 10 Nederlanders deelt digitaal naaktbeelden en expliciet materiaal verder op Numrush